Science fiction II

Δεν θα χρειαστεί να κάνω λίστα με τις ιστορίες στο βιβλίο μια και η wikipedia με πρόλαβε. Έχουμε και λέμε:

Stanley G. Weinbaum	"A Martian Odyssey"
John W. Campbell	"Twilight"
Lester del Rey	"Helen O’Loy"
Robert A. Heinlein	"The Roads Must Roll"
Theodore Sturgeon	"Microcosmic God"
Isaac Asimov	"Nightfall"
A. E. van Vogt	"The Weapon Shop"
Lewis Padgett	“Mimsy Were the Borogoves”
Clifford D. Simak	“Huddling Place”
Fredric Brown	“Arena”
Murray Leinster	“First Contact”
Judith Merril	“That Only a Mother”
Cordwainer Smith	“Scanners Live in Vain”
Ray Bradbury	“Mars is Heaven!”
Cyril M. Kornbluth	“The Little Black Bag”
Richard Matheson	“Born of Man and Woman”
Fritz Leiber	“Coming Attraction”
Anthony Boucher	“The Quest for Saint Aquin”
James Blish	“Surface Tension”
Arthur C. Clarke	“The Nine Billion Names of God”
Jerome Bixby	“It's a Good Life”
Tom Godwin	“The Cold Equations”
Alfred Bester	“Fondly Fahrenheit”
Damon Knight	“The Country of the Kind”
Daniel Keyes	“Flowers for Algernon”
Roger Zelazny	“A Rose for Ecclesiastes”

Σε επόμενο post θα αναφέρω τα αγαπημένα μου κείμενα

Επιστημονική Φαντασία και άλλα ευτράπελα

Λοιπόν, μια και ρωτήθηκα, ναι, παραλίγο να γίνω barbeque. Και ναι θα σας κρατήσω λίγα παιδάκια να τα βουτήξετε στο ηλιέλαιο σας. Σοβαρά τώρα και η scribe είναι εδώ!

Για να γυρίσουμε στο θέμα μας, προσπαθώ να διαβάσω The Science Fiction Hall of Fame: Volume One, 1929-1964. Προσπαθώ αλλά ….

Σύμφωνα με το οπισθόφυλλο «Selected by a vote of the membership of the Science Fiction Writers of America (SFWA), these 26 reprints represent the best, most important, and most influential stories and authors in the field.».


Μπορεί να είναι έτσι, αλλά κάποια κείμενα δεν διαβάζονται. Δεν εννοώ μόνο λόγω της φαλλοκρατικής αντιμετώπισης των γυναικών (μανάδες και υπηρέτριες) και του ρατσισμού για το διαφορετικό, απλώς είναι γραφή κακής ποιότητας (poor writing). Οι ιδέες ενδιαφέρουσες αλλά η εκτέλεση, μπλιάχ!

Αυτά όμως που διαβάζονται γυαλίζουν σαν ψήγματα χρυσού στην παλάμη χρυσοθήρα. Προσκυνώ Isaac Asimov, Ray Bradbury. Πιθανότατα θα φτιάξω μια λίστα (κάποια στιγμή).

Και να θυμηθώ να γράψω για το Bradbury...

Burn baby, burn!

Την είδα τη γαλάζια φλόγα που έγινε κίτρινη.

Την είδα με τα μάτια μου...

Και μετά φλόγες πρόβαλαν από το άνοιγμα φλόγες ακτινωτές, μακρόστενες λόγχες φωτιάς. Αν ήμουν πιο κοντά, τρόμος, πόνος θάνατος!

Για την ώρα τρόμος.

Τη γλίτωσα και πάλι.

Πόσες φορές είναι μ'αυτή;

Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV και όσες δεν μέτρησα γιατί δεν κατάλαβα πόσο κοντά βρέθηκα;

Ζωή, ο προάγγελος του θανάτου


Until next time.

A Cthulhu holiday post

Dear all,

the weather continues fine and the beach is wonderful. My only complaint is that sometimes at night huge tentacles come out of the sea and snatch people up carrying them to the depths. I wouldn't mind so much, the next day all the good spots to put one's towel are available, if it weren't for the screams of the people being taken and the incessant muttering of the local batrachian inhabitants about eldritch things happening. Helen, would you mind looking up eldritch on Webster’s? I think it means oblong but I'm not sure...

Anyhow hope to see you soon. Will be returning on Sunday, which by the way is right after the full moon and the festival taking place here at Arkham.

Love and XXX

Mary Jane

For more in formation on Cthulhu click here and may God have mercy on your soul....

A workday post

Εγώ κι εκείνη ή εκείνη και εγώ;

Χτες το βράδυ με πλήγωσε η απόλυτη μοναξιά εκείνης (She) στο Day Night Day Night. Δεν ξέρω αν έπρεπε να επικεντρώσω στο προφανές πολιτικό μύνημα του έργου. Η σκηνή που εκείνη, με δεμένα μάτια πρέπει να πέσει προς τα πίσω στα χέρια του καθοδηγητή...

Στα δάση της ομίχλης περπατάμε με τα μάτια κλειστά. Ίσως και να τα δένουμε μόνοι μας όπως εκείνη.

Από τη άλλη διαβάζεις βιβλία όπως το Fox Evil της Minette Walters και βρίσκεις τη Νάνσι και τη Μπέλα. Είχα καιρό να διαβάσω αστυνομικό μυθιστόρημα τόσο πέρα από συμβάσεις. Ένα έξυπνο βιβλίο για έξυπνους αναγνώστες και μια μετάφραση διαμάντι (τιμή μου που σας ξέρω κυρία Χ.Π!)

Με κάτι τέτοια παραπλανώ τις μέλισσες. Μπζζζζζ....

Ο Νιαγάρας πέφτει

Μπζζζζζζζζζ! Οι μέλισσες στο κεφάλι μου... Μπζζζζζ!

Και να σου να ξεπροβάλει η Joyce Carol Oates πίσω από τους καταράκτες. Άνθρωποι που τους τραβάει σα ρουφήχτρα η δίνη του διαβόλου. Κι όμως στο τέλος το βιβλίο είναι αισιόδοξο. Οι άνθρωποι δεν παραδίνονται στη μοίρα. Μ' αρέσει η ερμηνεία του μέλλοντος, χωρίς ταρώ, κατακάθια και κρυστάλλινες σφαίρες. Η ερμηνεία του μέλλοντος που μπορεί να γίνει από όλους. Η ανάληψη ευθυνών για το δικό μας μέλλον.

Οι μέλλισες εκνευρίζονται με τη μοιρολατρία, σιχαίνονται να παραπαίουν.

Μπζζζζζζζζζ ...

My mind and the beehive

Μου έχει κολλήσει η σκέψη,

Σταλιά, σταλιά το μάζεψε το μέλι απ' την κυψέλη.

Μάλλον έχω a bee in my bonnet