Την είδα τη γαλάζια φλόγα που έγινε κίτρινη.
Την είδα με τα μάτια μου...
Και μετά φλόγες πρόβαλαν από το άνοιγμα φλόγες ακτινωτές, μακρόστενες λόγχες φωτιάς. Αν ήμουν πιο κοντά, τρόμος, πόνος θάνατος!
Για την ώρα τρόμος.
Τη γλίτωσα και πάλι.
Πόσες φορές είναι μ'αυτή;
Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV και όσες δεν μέτρησα γιατί δεν κατάλαβα πόσο κοντά βρέθηκα;
Ζωή, ο προάγγελος του θανάτου
Until next time.
2 σχόλια:
Διασταύρωσα την πραγματικότητα! Όλα εντάξει! Λοιπόν, να ευχηθώ: καλή αναδημιουργία του εναύσματος!
Το πεζοποίημα είναι πολύ καλό πάντως...χμμμ...!!!
Δημοσίευση σχολίου