Χτες το βράδυ με πλήγωσε η απόλυτη μοναξιά εκείνης (She) στο Day Night Day Night. Δεν ξέρω αν έπρεπε να επικεντρώσω στο προφανές πολιτικό μύνημα του έργου. Η σκηνή που εκείνη, με δεμένα μάτια πρέπει να πέσει προς τα πίσω στα χέρια του καθοδηγητή...
Στα δάση της ομίχλης περπατάμε με τα μάτια κλειστά. Ίσως και να τα δένουμε μόνοι μας όπως εκείνη.
Από τη άλλη διαβάζεις βιβλία όπως το Fox Evil της Minette Walters και βρίσκεις τη Νάνσι και τη Μπέλα. Είχα καιρό να διαβάσω αστυνομικό μυθιστόρημα τόσο πέρα από συμβάσεις. Ένα έξυπνο βιβλίο για έξυπνους αναγνώστες και μια μετάφραση διαμάντι (τιμή μου που σας ξέρω κυρία Χ.Π!)
Με κάτι τέτοια παραπλανώ τις μέλισσες. Μπζζζζζ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου